ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

Με τα μάτια κλειστά βλέπω

όσα σε έφεραν μπροστά μου...

Εκείνη την ανοικτή παρτίδα,

το χαμένο στοίχημα και την αποδοκιμασία,

από το άτομο που η γνώμη του

μέτραγε για 'σενα σα πυξίδα.

Το χρόνο που μέσα σου θεωρείς χαμένο,

τα πισώπλατα μαχαιρώματα

και τις πληγές που σε βάζουν να λες:

Μισώ τους ανθρώπους!

(με μισώ, θέλω αγάπη)

Τους φόβους και τα δεκανίκιά σου,

ψυχή μου.

Βλέπω όσα θέλω κι όσα δε θέλω

να ξέρω για ΄σένα και αναρωτιέμαι:

Τόσο ουσιαστικά που μοιάζουμε,

θέλεις να πάμε ένα βήμα παραπέρα;

Χρησμοί, λόγοι διττοί

από την Πυθία και τον Τειρεσία

ΑΙΜΑ ΜΟΥ

Σε είδα κάτω απ' τη βροχή

να πνίγεσαι μέσα στο φόβο,

θλιμμένη φόραγες πληγή

να ζήσεις έψαχνες το λόγο.

Πλησίασα στα σκοτεινά

σε ρώτησα το όνομά σου

τα μάτια σου μια πυρκαγιά

πλημμύρα τα παράπονά σου

τσιγάρο σου έδωσα δειλά

μα εσύ κοιτούσες στα χαμένα

πώς να ζεστάνει ο καιρός 

τα χρόνια σου τα παγωμένα;

Ύστερα ψέλλισες πικρά 

πως καρτεράς το θάνατό σου

μα είδα κάτι ζωντανό

στο αγγελικό χαμόγελό σου.

Αίμα μου 

πόσο αλήθεια έχεις τρομάξει

ο καιρός δηλητήριο έχει στάξει

στην ψυχή σου που κρυώνει

και ο κόσμος σε θυμώνει.

Αίμα μου 

τώρα πια δεν είσαι μόνη.

Κι εγώ που μια ζωή μικρός

στάθηκα για τον εαυτό μου

βρήκα κουράγιο για τους δυο

στη βροχερή γωνιά του δρόμου.

Δε θα σου τάξω θησαυρούς 

μόνο φιλιά έχω για ΄σένα

θα σε κρατάω αγκαλιά

μαζί να βγούμε από το ψέμμα.

Χρησμοί, λόγοι διττοί 

από την Πυθία και τον Τειρεσία

Α Ν Τ Ε Χ Ω

Αντέχω τα πάντα

αρκεί να το θέλεις

αρκεί να είσαι μέσα κι εσύ

ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΑ ΣΤΑΝΤΑΛ

Όποιος δε ξέρει να κρύβει, δε ξέρει ν' αγαπά.

Κανείς δε μπορεί να δίνεται σε δύο έρωτες.

Κανείς δε μπορεί να αγαπήσει αν δε παροτρύνεται από τη βεβαιότητα της αγάπης

(από την ελπιδα ότι θα αγαπηθεί).

Η πιό εύκολη επιτυχία στερεί γρήγορα τον έρωτα από τη γοητεία του:

τα εμπόδια του δίνουν αξία.

Ο νέος έρωτας διώχνει τον παλιό.

Η αληθινή ζήλια δυναμώνει πάντα το αίσθημα του έρωτα.

Τίποτα δεν εμποδίζει να αγαπιέται μία γυναίκα από δύο άντρες

κι ένας άντρας από δύο γυναίκες.

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ

Δεν κοπάζει, δε σβήνει απ' την καρδιά μου η φωτιά

που με τρώει και με ρίχνει απ' την Εδέμ στο ΠΟΥΘΕΝΑ.

Οι αιώνες ρωτάνε πόσο ακόμα θ' αντέξω

να τρικλύζω εκεί έξω ξυπόλυτος, μόνος...

Κι εγώ ψιθυρίζω δικιά μου η χαρά, 

δικό μου το αίμα, δικός μου κι ο τρόμος!

Δεν είμαι μόνος. Δεν είμαι ο μόνος!

Όλα είναι δρόμος.................

Η φωτιά, η γιορτή, η απώλεια, ο πόνος, ο κάθε μικρός θάνατος

κι ο μεγάλος ο ατέλειωτος κόσμος.

Όλα είναι δρόμος.................

Γιάννης Αγγελάκας

ΑΠ' Τ' ΑΠΕΙΡΟ ΣΕ 'ΣΕΝΑ

Έρχεσαι από το πουθενά και με ζητάς επίμονα μαζί σου.

Θέλεις να σε θέλω, θέλεις να σε ποθώ, θέλεις να σ'αγαπώ...

κι ύστερα, αφού μου παίρνεις όλη την καρδιά μου,

αρχίζεις και μου παραθέτεις τα προβλήματα, ένα ένα.

Εγώ τα ξεπερνάω, εγώ σε θέλω, εγώ σε σκέφτομαι συνέχεια.

Κι εσύ συνεχίζεις: προβλήματα μέρος δεύτερο.

Βάζεις τους όρους πιά, τις προϋποθέσεις,

ζητάς χρόνο, ζητάς να περιμένω, ζητάς να καταλάβω.

Με αφήνεις και ξανάρχεσαι εκεί που γελάω να μου πάρεις το χαμόγελο και να φύγεις ξανά.

Κι εγώ που σ' αγαπάω? 

Βάζω πάλι όλη μου τη δύναμη να σηκωθώ, να μη καταλάβει κανείς τίποτα, να ζήσω.

Σου έδωσα την καρδιά μου κι εσύ την πέταξες στα σκουπίδια πριν καν την κοιτάξεις.

ΕΝΑ ΑΣΤΕΙΟ

Είναι γελοίο. Είσαι γελοίος.

Δε θέλω ούτε καλημέρα πλέον μαζί σου.

Εγώ δε τα βάζω με κανέναν,

πιστέυω τους σεβάστηκα όλους αυτούς που σε περιβάλουν.

Εσύ έπαιξες με την καρδιά μου με όλο το κόμπλεξ και την αυταρέσκειά σου.

Με γάμησες.

Δε θέλω να σε ξέρω πια.

Δεν υπάρχεις.

Ό,τι είσαι μόνο απλό και ειλικρινές δεν είναι.

Είσαι ένα αστείο.